Podczas lektury Evangelii gaudium stało się dla mnie oczywiste, że zaczyna się w Kościele „coś nowego”, „nowy styl”, ale także nowe, dotąd przeze mnie nie napotykane w nauczaniu społecznym Kościoła, treści. Właśnie dlatego postanowiłem poniższe refleksje zatytułować „nova et vetera”. (…)

Rozważania niniejsze nie mają charakteru naukowego. W przeważającej części są rodzajem refleksji, a nawet medytacji na tematy społeczne. Ich podstawą była lektura adhortacji papieża Franciszka Evangelii gaudium. Są też bardziej owocem pamięci i serca niż poszukiwań i konsultacji książkowych. Dlatego ufam, że pochodząc z serca, trafią do serc czytelników, a wydobyte z pamięci zapadną w pamięć, dając inspirację nowemu stylowi życia – radosnemu świadectwu.

fragment Wprowadzenia