„Pragnąć życia wiecznego” – to krótkie zdanie pochodzące od św. Benedykta wyraża to, co noszę w sobie od dzieciństwa i co przywiodło mnie do szkoły św. Benedykta. «Któż jest człowiekiem, co miłuje życie?» (Reg-Ben, Prol. 15), zapytuje jeszcze Prolog Reguły. To właśnie pragnienie życia bez końca uczyniło ze mnie mnicha. Słuszne jest zatem, bym po półwieczu życia zakonnego, powrócił do źródła mego powołania”.

Oddajemy w ręce Czytelników refleksje Adalberta de Vogüé, najwybitniejszego znawcy historii monastycyzmu starożytnego, nad odwiecznym pragnieniem ludzi wierzących. Refleksje te podejmują pozytywnie temat, którego nasza dzisiejsza kultura stara się unikać na wszelki sposób.