Myśl suficka - najpiękniejsza, duchowa gałąź - jest u nas niemal nieznana. Dla sufich życie jest podróżą, podczas której człowiek zdobywa rozproszoną po świecie wiedzę o Bogu, o oderwanej od Stwórcy duszy, o własnej egzystencji. Już w czasach Mahometa pojawili się ludzie, którzy określając siebie mianem muzułmanów, odrzucili dosłowne rozumienie słów Proroka i wybrali mistyczną interpretację objawienia. Sufi jednak twierdzą, że ich myśl jest odwieczna, starsza nawet od Mahometa. Głównym celem sufizmu jest wyzwolenie człowieka z niewoli ego i doprowadzenie go do pełni. Mądrość głupców to zbiór przypowieści i nauk, które suficcy mistrzowie przekazują swoim uczniom z pokolenia na pokolenie. Ich zrozumienie zależy od indywidualnej sumy doświadczeń, od otwartości, stanu ducha, od czasu, miejsca, od etapu, na którym uczeń się znajduje na swojej Drodze. Jak mówi sufi Jusuf Hamadani: Tej wiedzy nie można bowiem poskąpić komuś, kto na nią zasługuje, ale też nie sposób przekazać jej temu, komu się ona nie należy.