Wyznanie i przebaczenie ukazane zostało jako dynamiczna i często kontrowersyjna instytucja Kościoła charakteryzująca się wielością form i rytów. Punktami zwrotnymi w historii spowiedzi okazały się Sobór Laterański IV oraz reformacja. Niemieccy reformatorzy Marcin Luter i Filip Melanchton uważali spowiedź za cenne narzędzie duszpasterskie oraz konieczny warunek, przygotowujący wiernych do przyjęcia Wieczerzy Pańskiej. XVI-wieczni ewangelicy uznawali ją, obok chrztu i komunii, za trzeci sakrament Kościoła.