Ogłaszając Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, papież Franciszek przypomniał całemu Kościołowi: „Potrzebujemy nieustannie kontemplować tę tajemnicę miłosierdzia. Jest ona dla nas źródłem radości, ukojenia i pokoju. Jest warunkiem naszego zbawienia. Miłosierdzie: to jest słowo, które objawia Przenajświętszą Trójcę. Miłosierdzie: to najwyższy i ostateczny akt, w którym Bóg wychodzi nam na spotkanie. Miłosierdzie: jest podstawowym prawem, które mieszka w sercu każdego człowieka, gdy patrzy on szczerymi oczami na swojego brata, którego spotyka na drodze życia. Miłosierdzie: to droga, która łączy Boga z człowiekiem, ponieważ otwiera serce na nadzieję bycia kochanym na zawsze, pomimo ograniczeń naszego grzechu” (Misericordiae vultus). Kult miłosierdzia Bożego rozwija się bardzo szybko w naszych trudnych czasach. Do jego odkrycia i pogłębienia przyczynili się wielcy święci: św. Faustyna Kowalska, św. Jan Paweł II i bł. ks. Michał Sopoćko. Miłosierdzia Bożego doświadczamy w naszym życiu. Przychodzi ono do nas wraz z łaską przebaczenia grzechów, pokojem i cichą, wewnętrzną radością, jaką daje czynione i doznawane dobro. Miłosierdzie jest zarazem zadaniem każdego chrześcijanina. „Jesteśmy więc wezwani do życia miłosierdziem, ponieważ to nam zostało najpierw udzielone miłosierdzie” (Misericordiae vultus). Publikacja jest zbiorem ponad 250 modlitw zgrupowanych w ośmiu rozdziałach sławiących miłosierdzie Boże: dla świata, w tajemnicy krzyża, w Eucharystii, przez Maryję, w tajemnicy przebaczenia, dla rodzin, dla chorych, dla zmarłych. Odbiorcy: – pragnący głębiej doświadczyć Bożego miłosierdzia i żyć miłosierdziem na co dzień – czciciele Bożego miłosierdzia – poszukujący źródła radości, ukojenia i pokoju – wszyscy chcący wzbogacić swoje życie wewnętrzne. Dlaczego warto przeczytać tę książkę? „Jednym z uczynków miłosierdzia chrześcijańskiego jest modlitwa. Niniejszy zbiór modlitw, starych i nowych, służy pogłębieniu ducha modlitwy i ubogaceniu wewnętrznemu czcicieli Bożego miłosierdzia. Modlitwy tutaj zawarte są jedynie propozycją, inspiracją do osobistego uwielbienia Boga, dziękczynienia i przebłagania. Czerpiemy ze skarbca modlitwy Kościoła, z doświadczeń świętych i błogosławionych, by uczyć się modlić i rozpalić w nas ducha modlitwy” (Wstęp).