W Gorlicach, prawie siedmiotysięcznym galicyjskim mieście, przed 1914 r. nikt nie zdawał sobie sprawy, czym jest wojna. Wieści o jej wybuchu wzbudziły ciekawość, która szybko przerodziła się w strach i panikę. Część mieszkańców uciekła. Tak samo postąpiły władze miejskie. Opiekę nad miastem przejął ks. Bronisław Świeykowski. Ci, którzy pozostali w mieście, doświadczyli okupacji rosyjskiej, żyjąc w nędzy, pod ciągłym ostrzałem. W maju 1915 r. byli świadkami potężnej bitwy. Po ustaniu walk i opuszczeniu miasta przez wroga czekało ich życie w ruinach, wśród rannych i poległych. Brakowało żywności, ubrań, opału. Próbowano stabilizować życie codzienne, jednak bezskutecznie. Jesienią 1918 r. polityczny los ziem polskich odmienił się. Mimo to ludność wciąż borykała się z problemami, które przyniosła Wielka Wojna.