Książka ta, jak wszystkie utwory Arbatowej, jest autobiograficzna. Wylania się z niej wizerunek kobiety nie tyle silnej z natury, co okrzepłej po przejściu prawdziwej szkoły przetrwania w warunkach komunistycznego reżimu. Opisując swoją wyboistą drogę do sukcesu, autorka ukazuje zakulisowe życie instytucji naukowych, kulturalnych, artystycznych i świata show-biznesu, nie oszczędzając znanych powszechnie osób.