Książka Błażeja Ciarkowskiego to napisana dobrym, żywym językiem opowieść o architekcie zmagającym się z ograniczeniami realnego socjalizmu, z uporem dążącym do realizacji swoich twórczych koncepcji i próbującym minąć progi modernizmu nawet za cenę kompromisów z komunistyczną władzą, a odchodzącym przedwcześnie z poczuciem niewykorzystanego potencjału twórczego. Jej bohater, mimo że z urodzenia warszawianin, związał się z Łodzią i tutaj przyszło mu działać w mieście o specyficznym charakterze, co czyni tekst tym bardziej ciekawym. Z recenzji prof. Krzysztofa Stefańskiego