Monografia Doktor Jolanty Góral-Półroli prezentuje nowoczesne, interdyscyplinarne w swej naturze ujęcie problematyki zaburzeń płynności mówienia. Jąkania bowiem nie da się rozpoznawać z perspektywy jednej tylko dyscypliny. Autorka stara się ustalić, w jakiej relacji pozostają jąkanie i komunikacja słowna: czy i w jaki sposób jąkanie determinuje obraz zachowań komunikacyjnych osób jąkających się; czy i w jaki sposób sytuacja komunikacyjna moderuje objawy tego zaburzenia; czy osoby jąkające się charakteryzuje jakiś specyficzny profil zachowań komunikacyjnych. Tło neurologiczne i neuropsychologiczne, uwzględniające światowe trendy w badaniach, oraz zastosowana teoria mikrogenetyczna świetnie podbudowują wywód i dostarczają narzędzi do zrozumienia istoty jąkania oraz wyciągnięcia istotnych wniosków natury aplikacyjnej. Spojrzenie na jąkanie z perspektywy mikrogenetycznej teorii formowania się objawu, oparte na bogatym doświadczeniu klinicznym Autorki, jest oryginalne nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Jest to znakomicie opracowana propozycja wydawnicza zarówno pod względem teorii, jak i wartości praktycznych. [] Podsumowując, pragnę podkreślić, że monografia prezentuje wartościowe treści, wnosi nową wiedzę dotyczącą komunikacji osób jąkających się oraz jest oparta na ciekawych i prawidłowo przeprowadzonych badaniach empirycznych.