To książka o Lechu Wałęsie. Robotniku i nobliście. Uczestniku zakończonego masakrą robotników strajku w grudniu r. 1970, opozycjoniście końca lat 70., przywódcy Sierpnia '80, przewodniczącym legalnej, a potem nielegalnej "Solidarności", architekcie rozmów Okrągłego Stołu, pierwszym Prezydencie III RP. Ale też książka o ludziach, którzy byli jego towarzyszami i przeciwnikami, oraz o samej epoce końca komunizmu i początku wolnej Polski. Oparta została o różne źródła - także te mniej znane lub zapomniane. Lech Wałęsa jest postacią barwną i budzącą skrajne odczucia. Dla jednych jest bohaterem, dla innych zdrajcą i agentem, dlatego książka ta pokazuje Wałęsę z różnych punktów widzenia. Naturalnie nie jest wyczerpującym i zamkniętym opisem tego okresu. Wciąż przecież dziennikarze i historycy odkrywają nowe fakty (choćby przytoczona tu relacja Henryka Jagielskiego, że Wałęsa 14 sierpnia 1980 rzeczywiście przedostał się do Stoczni Gdańskiej przez płot). Nie jest to też praca historyczna, lecz dziennikarska, stąd żywy język i swobodniejsze oceny.