Książka dotyczy zmiennych ujęć zjawiska autorytaryzmu prezentowanych przez psychologów, począwszy od wczesnych koncepcji psychoanalitycznych, poprzez ich krytykę i reinterpretację aż po współczesne konceptualizacje autorytaryzmu i jego konsekwencji w życiu społeczno-politycznym. Opisane zatem i porównane zostają główne założenia zmieniających się w czasie koncepcji autorytaryzmu. Analizie i interpretacji zostają także poddane związane z nimi liczne badania empiryczne, co - poza realizacją zasadniczego celu pracy - umożliwia także prezentację zróżnicowanych podejść teoretycznych oraz metod badawczych stosowanych w psychologii polityki. W tle wskazanych rozważań zaprezentowana została również zmiana dokonująca się w odniesieniu do autorytaryzmu jako przedmiotu badań psychologicznych: od prób wyjaśnienia masowego poparcia dla konkretnej ideologii politycznej, tj. faszyzmu (różnie zresztą interpretowanego przez badaczy), poprzez próby zrozumienia poparcia dla ideologii totalitarnych (obejmujących także komunizm), aż po badania nad funkcjonowaniem poznawczym i emocjonalnym osób o wysokim poziomie autorytaryzmu, relatywnie niezależnym od kontekstu politycznego.