W książce omówiono zagadnienia związane z zakładaniem, organizacją i funkcjonowaniem miejscowości uzdrowiskowych i kąpielisk, których szczególnie intensywny rozwój przypadł na przełom wieków XIX i XX. Przykład Sopotu oraz zaangażowanego w jego rozwój Edwarda Herbsta stanowił wzorzec i wyzwanie dla autorów, którzy zdecydowali się podjąć temat działalności ekonomicznej, społecznej i kulturalnej dawnych i współczesnych mecenasów. Ważny i nośny okazał się problem społecznej odpowiedzialności biznesu wobec czynnych dziś uzdrowisk, kąpielisk i miejscowości wypoczynkowych. Nie mniej interesujące stało się pytanie o kontekst obyczajowy zawsze modnych podróży do kurortów. Spróbowano też wyjaśnić różnice między dawną filantropią a współczesnym sponsoringiem.