Drodzy Rodzice! Na żadną porę roku nie czekamy z tak wielkim utęsknieniem jak na wiosnę. Prawda? Czekamy i czekamy, czas nam się dłuży, narzekamy, że się spóźnia, aż nagle wybucha i przychodzi nieoczekiwanie, znienacka - tak jak w moich wierszach "Wybuchowa wiosna" i "Wiosenna radocha". Mam nadzieję, że ten czas, kiedy tak powolutku wiosna nadchodzi, spędzicie z dziećmi, wypatrując jej oznak. Będziecie razem oceniać zmiany w przyrodzie i chociażby w doniczkach zasadzicie ziarenka, albo cebulki. Kiedy wykiełkują, będą i dla was, i dla dzieci wielkim źródłem radości!