Hipnotyzująca historia inspirowana życiem Charlesa Mansona, charyzmatycznego przywódcy sekty. To dla niego urzeczone rzekomą wolnością i swobodą nastolatki były gotowe na wszystko…

Dziewczyny – ich kruchość, siła, pragnienie przynależności – to istota tej olśniewającej powieści dla czytelników Przekleństw niewinności Jeffreya Eugenidesa oraz Zanim dopadnie nas czas Jennifer Egan.

Północna Kalifornia, burzliwy koniec lat 60. XX wieku. Na początku lata samotna i wrażliwa nastolatka Evie Boyd widzi grupę dziewcząt w parku i od pierwszego spojrzenia uwodzi ją ich wolność, niedbały ubiór, aura nieskrępowania. Wkrótce Evie ulega całkowicie wpływowi Suzanne, hipnotyzującej starszej dziewczyny, i jak magnes przyciąga ją sekta, która wkrótce ma zyskać złą sławę, oraz mężczyzna będący jej liderem.
Ukryte wśród wzgórz rozległe ranczo jest upiorne i zrujnowane, Evie jednak odbiera je jako egzotyczne, ekscytujące, energetyczne – miejsce, w którym rozpaczliwie pragnie zostać zaakceptowana. Spędza coraz więcej czasu z dala od matki i rytmu codziennego życia, jej obsesja na punkcie Suzanne przybiera na sile i Evie nie uświadamia sobie, że krok po kroku zbliża się do niewiarygodnej przemocy, do tej chwili w życiu dziewczyny, kiedy wszystko może się potoczyć w przerażającym kierunku.

Niezwykły debiut Emmy Cline jest powieścią wspaniale napisaną i fascynującą, odznaczającą się chirurgiczną precyzją i zaskakującymi obserwacjami psychologicznymi. Dziewczyny to wspaniały utwór – oraz zapadający w pamięć portret dziewczyn i kobiet, którymi się staną.

„Emma Cline odznacza się niezrównanym zrozumieniem skomplikowanej natury dojrzewających dziewcząt, przekształcając materię mitu w rzecz o wiele bardziej intymną. Przypomina nam, że za wieloma opowieściami naszej kultury kryje się dziewczyna: niedostrzegana, niesłyszana, rozgniewana. Tak książka złamie wam serca i wywrze na was niesamowite wrażenie”. – Lena Dunham

Emma Cline – dorastała w Sonomie w Kalifornii jako jedno z sześciorga dzieci właścicieli Cline Cellars, winiarni założonej przez jej ojca na początku lat 80. Mając 11–12 lat, zdobywała doświadczenie aktorskie. Zagrała w krótkometrażowym filmie Flashcards (2003) oraz When Billie Beat Bobby, telewizyjnym filmie, w którym wcieliła się w młodą Billie Jean King. Na pierwszym roku studiów w Middlebury zdobyła uczelnianą nagrodę pisarską za opo­wiadanie zatytułowane What is Lost. Rozważa­ła wówczas rzucenie studiów, biorąc uprzednio udział w festiwalu Burning Man. Dwa lata póź­niej została laureatką stypendium zrzeszonej z Middlebury Bread Loaf Writers’ Conference. W marcu 2014 roku została laureatką dziennikarskiej Paris Review Plimpton Prize.