Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. List Jakuba 4:8 Istnieje powołanie nie, wezwanie które dobywa się z samego serca Boga, a z każdym mijającym dniem jego intensywność narasta: Dlaczego zadowala cię życie bez Mojej obecności Dlaczego jesteś daleko, podczas gdy mógłbyś być blisko mnie. Wszyscy mamy przyjaciół lub znamy ludzi, których podziwiamy i chcemy być z nimi jak najbliżej. Zajmują szczególne miejsce w naszych sercach, a spędzanie z nimi czasu jest dla nas przyjemnością, szczególnie kiedy oni sami nas do tego zapraszają. Sama prośba o dzielenie z nimi towarzystwa wypełnia nas radością i ekscytacją. Z uśmiechem na ustach robimy wszystko, co konieczne, żeby zapewnić sobie wolny czas i przyjąć ich zaproszenie.W Liście Jakuba znajdujemy najwspanialsze zaproszenie w całej historii: Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was (4:8). Zatrzymaj się na moment i zastanów: Stwórca świata, ziemi i wszystkich zamieszkujących ją stworzeń, prosi o twoją obecność. Nie tylko o obecność, On pragnie tworzyć z tobą prawdziwie intymną relację, gdyż, jak nam powiedziano: On jest Bogiem, który jest płomienny w relacji z tobą (2 Księga Mojżeszowa 34:14, NLT). Tak wygląda Boże niezachwiane niczym i niezmienne pragnienie. To On wysyła do nas zaproszenie, gdyż tęskni za tym, aby Jego dzieci Go poznały. Od upadku człowieka minęły tysiąclecia i zapłacono wielką cenę za otwarcie drogi do tego rodzaju bliskiej relacji. Jan, jeden z najbliższych przyjaciół Jezusa, oświadczył: Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił Go. Ewangelia Jana 1:18