W porywających wspomnieniach Anya von Bremzen odtwarza siedem dekad sowieckiego życia przez pryzmat gotowania i jedzenia, rekonstruuje też wzruszającą historię rodzinną, obejmującą trzy pokolenia. Osobista narracja jest osadzona w rzeczywistości historycznej - ukazuje krwawe rekwizycje zboża za Lenina, maniery Stalina przy stole, debaty kuchenne Chruszczowa, katastrofalną w skutkach politykę antyalkoholową Gorbaczowa, wreszcie upadek ZSRR. Wszystko to spaja w jedną całość ironiczny humor autorki, jej żarliwa nostalgia i przenikliwe spostrzeżenia. Sowiecka sztuka kulinarna poruszy zarówno waszą duszę, jak i zmysły. Niebywale rozrywkowa uczta duchowa. Independent Prześmiewcze, skłaniające do refleksji, łamiące schematy gatunkowe. Wall Street Journal Wzruszające i pełne czarnego humoru. Sunday Times Niczym nędzna sierota, krążyłam więc po mieszkaniu, powtarzając sobie sarkastyczne sowieckie kawały o deficycie. Pokroicie mi sto gramów kiełbasy pyta klient w sklepie. Przynieście, to pokroimy odpowiada ekspedientka. Albo: Dlaczego emigrujesz. Bo mam powyżej uszu tego czczenia odpowiada Żyd. Kupisz papier toaletowy trzeba uczcić tę okazję. Kupisz kiełbasę znowu trzeba to uczcić (fragment książki).W porywających wspomnieniach Anya von Bremzen odtwarza siedem dekad sowieckiego życia przez pryzmat gotowania i jedzenia, rekonstruuje też wzruszającą historię rodzinną, obejmującą trzy pokolenia. Osobista narracja jest osadzona w rzeczywistości historycznej - ukazuje krwawe rekwizycje zboża za Lenina, maniery Stalina przy stole, debaty kuchenne Chruszczowa, katastrofalną w skutkach politykę antyalkoholową Gorbaczowa, wreszcie upadek ZSRR. Wszystko to spaja w jedną całość ironiczny humor autorki, jej żarliwa nostalgia i przenikliwe spostrzeżenia. Sowiecka sztuka kulinarna poruszy zarówno waszą duszę, jak i zmysły. Niebywale rozrywkowa uczta duchowa. Independent Prześmiewcze, skłaniające do refleksji, łamiące schematy gatunkowe. Wall Street Journal Wzruszające i pełne czarnego humoru. Sunday Times Niczym nędzna sierota, krążyłam więc po mieszkaniu, powtarzając sobie sarkastyczne sowieckie kawały o deficycie. Pokroicie mi sto gramów kiełbasy pyta klient w sklepie. Przynieście, to pokroimy odpowiada ekspedientka. Albo: Dlaczego emigrujesz. Bo mam powyżej uszu tego czczenia odpowiada Żyd. Kupisz papier toaletowy trzeba uczcić tę okazję. Kupisz kiełbasę znowu trzeba to uczcić (fragment książki).