"Aby uniknąć tego co silne, trzeba uderzać w to co słabe".
Adolf Hitler nigdy nie słyszał stwierdzenia wielkiego chińskiego stratega Sun Tzu. Jednak przez pierwsze siedem lat swych dyktatorskich rządów unikał silniejszych od siebie, uderzał w słabe punkty i osiągał tak oszałamiające sukcesy, że stanął w obliczu całkowitego zwycięstwa. Jednak po roku 1940 zrezygnował z kursu, który mógłby go do tego ostatecznego triumfu doprowadzić. Dlaczego?
To pytanie można mnożyć. Dlaczego groźne niemieckie dywizje pancerne spychające w 1940 roku brytyjskie siły do morza zatrzymały się, pozwalając Anglikom na ewakuację w Dunkierce? Dlaczego mając szansę na odcięcie radzieckich dostaw ropy, Hitler uparł się, żeby podzielić swoją armię, co w konsekwencji doprowadziło do druzgocącej klęski pod Stalingradem? Dlaczego Niemcy nie skoncentrowali swojej ogromnej siły na tym jedynym odcinku wybrzeża, na którym alianci mogli dokonać lądowania, by rozpocząć inwazję w Europie? Skąd te i inne fatalne decyzje Führera?
Bevin Alexander ujawnia, jakie znaczenie dla działań militarnych Niemiec miała osobowość Hitlera. Analizuje psychikę wodza Trzeciej Rzeszy, ocenia jej wpływ na strategiczne decyzje i pokazuje, jak paranoja Hitlera wzięła górę nad jego polityczną przenikliwością. Wychodząc poza dyletanckie rozważania "co by było, gdyby", odpowiada na pytanie: jak doszło do tego, że Niemcy nie wygrały II wojny światowej?
Czytając tę książkę, przekonujemy się raz jeszcze, jak mało brakowało, by alianci ponieśli klęskę. Jak niewielka zmiana w sposobie myślenia Hitlera mogła sprawić, że świat, w którym dziś żyjemy, wyglądałby zupełnie inaczej.