Działalność agroturystyczna podejmowana przez gospodarstwa rolne w Polsce nie była dotychczas przedmiotem zainteresowania socjologów w takim zakresie i z takiej perspektywy, jak zaprezentował to Grzegorz Foryś. Chociaż powstały liczne opracowania naukowe opisujące działalność agroturystyczną gospodarstw rolnych, zjawisko ukazywano najczęściej wycinkowo, uwzględniając głównie perspektywę ekonomiczną i organizacyjną. Monografia przedstawia zaś tę działalność i gospodarstwa agroturystyczne w szerokim kontekście przemian zachodzących na obszarach wiejskich w Polsce, wykorzystując perspektywę badania nowych ruchów społecznych, co jest niewątpliwym walorem pracy i nowatorskim ujęciem problematyki. dr hab. Hanna Podedworna, prof. SGGW Autor najpierw rekonstruuje teoretyczny model jakiegoś zjawiska społecznego, a potem szuka w empirii potwierdzenia słuszności przyjętego sposobu rozumowania. () Nie muszę dodawać, że prezentowany typ socjologicznej refleksji jest cenny, chociażby dlatego, że nadzwyczaj rzadki szczególnie w młodszej generacji socjologów bo często przykrywany albo czystym teoretyzowaniem, bez poszukiwania jakichkolwiek odniesień empirycznych, albo czystą empirią, czyli koncentrowaniem się wyłącznie na opisie rzeczywistości bez prób jej porządkowania za pomocą kategorii teoretycznych, nie wspominając już o próbach jej objaśniania w nawiązywaniu do teorii. Wszystko to pozytywnie wyróżnia książkę na tle większości polskich opracowań poświęconych agroturystce. prof. dr hab. Andrzej Kaleta