Być samotnym żeglarzem z temperamentu, wskutek formacji, jako ucieczka jest pokusą wielu księży. A przecież ksiądz, dziś bardziej niż kiedykolwiek, jest wezwany, aby być człowiekiem komunii. Przeżywamy konieczność nowego wpisania w doświadczenie naszych wspólnot praktyki komunii, a w doświadczenie księży stylu braterstwa i presbyterium, które muszą do pewnego stopnia stworzyć sami (z Wprowadzenia ks. Franco Brovellego). Książka ta owoc spotkań formacyjnych proponuje sposoby, mające pomóc kapłanom i wspólnocie w uczynieniu możliwą komunię, która czasami wydaje się niemożliwa.