Namysł nad rozmaitymi aspektami ludzkiego wcielenia i (nie)obecności ciała w codziennym doświadczaniu jest coraz częściej obecny w obszarze współczesnych nauk humanistycznych i społecznych. Im więcej wiemy o ludzkim ciele, tym bardziej jesteśmy świadomi, że jest złożoną i skomplikowaną całością; zarazem organizmem biologicznym, przeżywanym doświadczeniem wpływającym na relacje społeczne i systemem reprezentacji. Nie daje się go jednoznacznie umieścić ani po stronie społecznego, ani po stronie biologicznego czy naturalnego świata. Coraz częściej patrzymy na ciało jako na wielowymiarowe medium konstytuowania społeczeństwa, fundamentalne w procesie formowania społeczeństw, relacji społecznych i jednostkowej tożsamości. Uważamy, że jako byt zarazem biologiczny i społeczny jest otwarte na relacje społeczne i kulturowe klasyfikacje. Mają one wpływ na jego rozwój poprzez możliwość ich wcielania. Ze Wstępu