Po okresie kampanii na lądzie stoczonych na wczesnym etapie istnienia, od schyłku XIV w. zakon szpitalników walczył głównie na morzu. Nacisk kładziono teraz na działania na małą skalę, nie zaś na inwazje sił krzyżowych, które tak często kończyły się fiaskiem. Po podbiciu Rodos zakon ufortyfikował je i tam przeniósł się w 1309 r. Po okresie prowadzonej z przerwami walki przeciw mamelukom nadeszła wojna na pełną skalę, z Turkami osmańskimi, którzy zdobyli Rodos w 1522 r., zmuszając szpitalników do wyniesienia się na Maltę.

Niniejsza książka, będąca drugą z dwóch części, bliżej przygląda się ludziom, którzy żyli i umierali dla sprawy zakonu w tym kluczowym okresie, a także jego politycznej i gospodarczej roli na ziemiach, gdzie panowało chrześcijaństwo.