Prof. dr hab. Irena Adamek wieloletni nauczyciel akademicki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie (m.in. dyrektor Instytutu Pedagogiki Przedszkolnej i Wczesnoszkolnej), aktualnie kierownik Katedry Pedagogiki w Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. W latach 20062014 przewodnicząca Komisji Nauk Pedagogicznych PAN Oddział w Krakowie (aktualnie członek), członek Zespołu Edukacji Elementarnej Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Recenzent Ministerstwa Edukacji Narodowej ds. podręczników, programów i środków dydaktycznych do edukacji wczesnoszkolnej. Specjalizacja: dydaktyka, pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna. Autorka monografii, m.in.: Umiejętności dydaktyczne nauczyciela klas IIII szkoły podstawowej. Stan oraz próby ich kształcenia; Rozwiązywanie problemów przez dzieci; Praktyka rozwojowa w wychowaniu małego dziecka; Teoria i praktyka przygotowania dzieci do szkoły w warunkach rozwoju polskiego przedszkola (druga połowa XIX wieku1918 rok); Podstawy edukacji wczesnoszkolnej; Programy kształcenia zintegrowanego a standardy ich konstruowania; Teoretyczne i praktyczne podstawy konstruowania programów szkolnych, oraz około 250 artykułów opublikowanych w pracach zbiorowych i czasopismach w kraju i za granica, a także redaktorka 18 książek. Pedagogika wczesnoszkolna kluczowe problemy to wartościowe i znaczące dla nauczycieli przesłanie nowego myślenia o dziecku i jego uczeniu się, z wyraźnym wskazaniem na szczególność w nim roli nauczyciela. W natłoku bodźców, w hałasie słów i obrazów, jakie towarzyszą rozwojowi człowieka, nauczyciel w interpretacji Autorki powraca niejako do swej właściwej roli tłumaczącego, co niezrozumiałe, odkrywającego, co zakryte, przypominającego, co zapomniane, a nade wszystko stwarzającego klimat i środowisko do edukacyjnej aktywności ucznia []. Problematyka publikacji odnosi się do podstawowych założeń edukacyjnych: wykorzystania najnowszych badan psychologiczno-pedagogicznych i socjologicznych w edukacji elementarnej; projektowania edukacji na czas obecny i na przyszłość z wykorzystaniem różnorodnych modeli; koncentrowania się na problemach i aplikacjach alternatyw; modyfikacji refleksji nad jakością edukacji i zmiany schematów działania przyjętych w dotychczasowych rozwiązaniach edukacyjnych []. Publikacja wpisuje się w szczególnie wartościowy nurt analiz i rozważań nad współczesną edukacją dziecka. Z recenzji dr hab. Eugenii Rostańskiej, prof. nadzw. WSB w Dąbrowie Górniczej