Życie Teresy było życiem autentycznym. W miarę jak wyłania się ono przed nami na stronicach Dziejów duszy, widzimy pielgrzymującą duszę, która wędrowała swoją drogą do domu Boga, wśród licznych szalejących burz i ciemnych nocy. Specyficzny charakter prób Teresy może odróżniać je od naszych, ale związane z nimi cierpienia o naturze psychologicznej oraz emocjonalnej są nam wspólne. Mogliśmy na przykład nie zaznać bólu wywołanego śmiercią naszej matki, kiedy mieliśmy cztery lata, lecz wszyscy znamy ból spowodowany utratą kogoś bliskiego. Cierpienia, jakie dzielimy z Teresą, są powszechne: ból fizyczny, niepokój, złość, smutek, przygnębienie, poczucie osamotnienia, wątpliwości w wierze to tylko niektóre. Cierpienia te utrudniają pełnienie woli Bożej, lecz stanowią kontekst naszych wyborów. Są kontekstem świętości. Na stronach tej książki przyjrzymy się wielu wyborom Teresy, dotyczącym pełnienia woli Boga, zarówno w ich fizycznym, jak i psychologicznym oraz emocjonalnym kontekście. Mam nadzieję, że moja analiza nie tylko zapewni wgląd w heroiczny charakter decyzji Teresy, lecz doda nam również odwagi, kiedy staniemy w obliczu podobnych wyborów na swojej drodze, wiodącej do domu, do Boga.