W styczniu 2011 roku w Syrii rozpoczęły się protesty przeciwko rządom Baszszara al-Asada. Początkowo pokojowe demonstracje szybko przerodziły się w bratobójczą wojnę domową. Chaos ogarniętego konfliktem wewnętrznym kraju wykorzystało ISIS, co w 2014 roku doprowadziło do powstania iracko-syryjskiego kalifatu – Państwa Islamskiego.

Janine di Giovanni, ceniona dziennikarka wojenna od kilkudziesięciu lat podróżująca po regionach ogarniętych konfliktem, opowiada o ludziach, których syryjskie działania wojenne dotknęły najbardziej, kreśląc przy tym mapę narastającego konfliktu wewnątrz państwa. Autorka oddaje głos zwykłym obywatelom, których przywiązanie do ojczyzny jest silniejsze niż chęć ucieczki przed śmiercią, zniszczeniem i kompletnym rozpadem otaczającej rzeczywistości.

Tamtego ranka, kiedy po nas przyszli to świadectwo jednego z najbrutalniejszych okresów w historii tej części świata, a także niezwykły portret siły ludzkiej wytrzymałości w obliczu poniżenia, zastraszenia i terroru wojny.

Rzeczywistość wojny – walkę o życie w ruinach oblężonych miast, bezsilnych lekarzy dyżurujących w bombardowanych szpitalach, strach ofiar, że zbrodniarzy nigdy nie spotka kara – Janine di Giovanni znała wcześniej z innych miejsc świata. Do Aleppo, Hims i Damaszku wróciła dla nas, abyśmy nie zapomnieli o kolejnej tragedii, której Zachód potrafi się wyłącznie przyglądać. Książka tej jednej z najbardziej doświadczonych korespondentek zagranicznych to równocześnie reportaż i raport o wojnie w Syrii – niezbędnik dla wszystkich, którym zależy na byciu świadomym, w jakie czasy wkroczyliśmy, jeszcze raz „nie robiąc nic”. - Marcin Żyła, "Tygodnik Powszechny"

Di Giovanni, podobnie jak noblistka Swietłana Aleksijewicz, oddaje głos zwykłym ludziom, którym przyszło żyć w kraju ogarniętym wojną. Podobnie również do Anthony’ego Shadida, autora książki "Nadciąga noc", di Giovanni opisuje wpływ, jaki tocząca się wojna ma na kobiety, dzieci i całe rodziny żyjące na terenach objętych konfliktem. Reporterka, która obserwowała przebieg i konsekwencje wojen w Bośni, Czeczenii i Sierra Leone, pisze z pasją, próbując jednocześnie rzetelnie oddać otaczające ją cierpienie. Jej świadectwo jest niezbędne, aby nikt nigdy nie zapomniał, jak wielkie potrafią być okrucieństwa wojny. Druzgocąca i bardzo potrzebna książka. - Michiko Kakutani, „The New York Times”