Autorka przez jedenaście lat pracowała z ludźmi chorymi na Alzheimera. Obcowanie z nimi każdego dnia stało się podstawą do opisania tych wszystkich sytuacji, których była naocznym świadkiem lub w których uczestniczyła. Za pośrednictwem tej publikacji Urszula Ciszewska przybliża tę przedziwną rzeczywistość, na którą każdy może być skazany. Alzheimer to nie tylko świat dominującego braku pamięci, ale również absurdu, gdzie wszystko, co nierealne, staje się niejako normą. Mimo oczywistych trudności wynikających z opieki nad takimi osobami można się do nich przywiązać i je pokochać. I o tym jest ta książka