Monografia stanowi pierwszą pogłębioną analizę cywilnoprawnych aspektów naruszenia prywatności osób publicznych przez prasę. Autorka podejmuje próbę wyznaczenia granic dozwolonej ingerencji prasy w prywatność osób publicznych. Praca obejmuje szereg istotnych zagadnień dotyczących m.in. konstrukcji prawa do prywatności, treści tego prawa, prawa do ochrony prywatności, w tym intymności osób publicznych, konfliktu pomiędzy wolnością prasy a ochroną prywatności. Stanowi prawnoporów-nawczą analizę modeli rozwiązań przyjętych w Polsce i w innych państwach systemu prawa stanowionego (w szczególności Niemiec i Francji), jak i systemu prawa zwyczajowego (zwłaszcza w USA i w Wielkiej Brytanii). W pracy zamieszczono bogatą dokumentację w postaci literatury przedmiotu i orzecznictwa sądowego polskiego i zagranicznego.