Historia sanktuarium w Pompejach” to fundamentalne dzieło bł. Bartola Longa. To publikacja, którą powinien znać każdy czciciel różańca. Dlaczego? – ktoś zapyta. Powodów jest wiele. Najważniejszy to ten, że Jan PawełII pisząc List o różańcu do niniejszej książki się odwoływał i ją cytował. Na rozpoczęcie Roku Różańca prosił, aby przywieźć do Watykanu obraz Matki Bożej Pompejańskiej, a na jego zakończenie, 7 października 2003 roku, osobiście udał się do sanktuarium w Pompejach.Dodajmy, że to Jan Paweł II wyniósł Bartola Longa na ołtarze i nazwał przykładem dla świeckich katolików. Sanktuarium w Pompejach podlega bezpośrednio papieżowi, jest też najważniejszym kościołem różańcowym na świecie. Dlaczego? – Odpowiedź znajdziemy w „Historii Sanktuarium w Pompejach.Niniejsza książka jest wspaniałym dokumentem powstawania kościoła w Pompejach, niepozbawionym dramatyzmu, ale i ciepłego humoru. W toku tej opowieści widzimy wspaniałe interwencje Bożej opatrzności, która prowadziła Bartola Longa i Mariannę de Fusco. Poznajemy także wielu przyszłych świętych i błogosławionych, związanych z tym wybranym przez Maryję miejscem. Pragniemy, aby „Historia…” tak przemówiła do serc, by każdy mógł powiedzieć: „Moim marzeniem jest pojechać do Włoch, odwiedzić Pompeje i Królową Różańca!”. Wierzymy, że każdy, kto nie będzie mógł tego uczynić, poprzez lekturę niniejszej książki przeniesie się sercem i duszą do pompejańskiego sanktuarium.