Pośród zachowanej spuścizny Eurypidesa aż trzy dramaty eksplicytnie podejmują temat dokonanego przez Orestesa aktu pomsty: dramatyzację samego matkobójstwa przedstawia Elektra, Orestes natomiast i Ifigenia w Taurydzie ukazują konsekwencje nakazanej przez bogów (i mitologiczną tradycję) zbrodni. Osadzone (nawet kiedy ich akcja rozgrywa się z dala od Grecji) w ponurym świecie Argos dramaty podejmują trudne kwestie wewnątrzrodowej przemocy, sprawiedliwości i kary, a wreszcie jednostkowej autonomii i odpowiedzialności. Niniejsze studium podejmuje próbę analizy tych krwawych, miejscami innowacyjnych i niezwykle złożonych dramatów na tle szeroko rozumianej kultury tak religijnej, jak i literackiej piątowiecznych Aten.