Bajki z Afryki, które poruszają serca dzieci i dorosłych. W większości wiosek afrykańskich przestrzeń bajek jest taka sama. Noc, ognisko, słuchacze siedzący w półokręgu na matach albo taboretach. Jeśli są same dzieci, to siedzą na ziemi naprzeciw gawędziarza. Co najważniejsze wbrew wszelkim schematom publiczność słuchająca bajek, to nie tylko dzieci! Wokół ogniska, szczególnie gdy dziadek lub babcia ciekawie opowiada, zbiera się szerokie grono odbiorców! W zależności od wieku słuchających gawędziarz zmienia narrację i sposób opowiadania. To wyrażają słowa jednego z gawędziarzy: dla dzieci, które igrają w świetle księżyca, jego bajka jest historią fantastyczną; dla tkających bawełniane tkaniny i innych pracujących podczas zimnych nocy jest szybszym i przyjemnym sposobem spędzenia czasu pracy; dla brodaczy i starszych z różowymi stopami jest niesamowitym odkryciem i objawieniem.
/fragment/
***
Nazywam się siostra Tadeusza (Helena) Frąckiewicz. Jestem ze Zgromadzenia Sióstr św. Dominika. Pracuję w Kamerunie (Region Wschodni) od 18 lat. W swojej pracy pastoralnej, w kontaktach z dziećmi i starszymi spotykam się bardzo często z tym, że ludzie cytują bajki i przysłowia w codziennych rozmowach. I to jest takie czarujące jak życie w dwóch rzeczywistościach, które przenikają się codziennie.