Napisana z wielką wrażliwością i poczuciem humoru opowieść o tym, że normalność to rzecz względna. Sara uwielbia środy, bo wtedy zawsze odwiedza ciotkę Huldę. A to najweselsza, najzabawniejsza i najmilsza osoba na świecie. Co z tego, że upośledzona umysłowo. Dla Sary to nie problem. Ale dla jej rodziców tak. Kiedy matka Sary postanawia, że ciotka musi się przeprowadzić na wieś, do ośrodka, gdzie będzie miała ściślejszą opiekę, dziewczynka widzi tylko jedno rozwiązanie: ona i ciotka Hulda muszą uciec. Wsiadają do pociągu i tak zaczyna się ich mała-wielka podróż...