Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?. On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu (Mk 2, 23-28).
Trzeba dogłębnie odczuć i wnikliwie rozpatrzyć to bezbrzeżne zdziwienie Syna Bożego dotyczące naszego podejścia do lektury Pisma Świętego. Właśnie po to, by nikt nie pozostał analfabetą w tym najbardziej istotnym wymiarze życia, powstała ta publikacja. Zawiera ona homilie przeważnie w dwóch wersjach na niedziele (z wyjątkiem 21.) i święta roku liturgicznego B oraz cztery mowy okolicznościowe.