W naszej epoce, w której dar opowiadania stał się zapomnianą sztuką (...), dziecko jest wciąż niezależnym czytelnikiem polegającym wyłącznie na własnym smaku. Nazwiska i autorytety nic dla niego nie znaczą. Literatura piękna dla dorosłych rozpadła się na kawałki, a książki dla dzieci będą jeszcze długo ostatnią skarbnicą ciekawej fabuły, logiki, wiary w rodzinę, w Boga, w prawdziwy humanizm". J.B.Singer, Czy dzieci są najlepszymi krytykami literackimi"