Ostatnia część trylogii Michała „Śledzia” Śledzińskiego o przygodach „pewnego introwertycznego człowieczka”. Pierwsze jej odsłony były jednymi z najgłośniej dyskutowanych polskich komiksów ostatniej dekady. Zostały entuzjastycznie przyjęte przez recenzentów i czytelników, którzy Na szybko spisane 1980–1990 uznali za najlepszy komiks 2007 roku na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Łodzi.

Dziesięć lat później Śledziu domyka ten rozdział swojej biografii i kończy Na szybko spisane 2000–2010. Pierwsza część cyklu opowiadała o dzieciństwie, druga o trudach wieku dorastania, w trzeciej zaś autor portretuje dorosłość bohatera: czas mozolnego wspinania się po kolejnych szczeblach zawodowej kariery, poważnych związków, a przede wszystkim wzięcia odpowiedzialności za drugiego człowieka w tym najważniejszym wymiarze – rodzicielskim.