Autorka opracowania podjęła próbę stworzenia syntezy dziejów zamków na terenie dawnego księstwa biskupów wrocławskich (łącznie z terytorium znajdującym się obecnie w czeskiej części Śląska) od czasu powstania pierwszych obiektów około połowy XIII wieku do momentu wprowadzenia nowożytnych systemów obronnych około połowy XVI wieku. Za zadanie postawiła sobie ukazanie funkcjonowania zamków w szerokim kontekście- na tle środowiska naturalnego, sieci osadniczej, gospodarki i historii politycznej księstwa- oraz analizę zależności między poszczególnymi obiektami a środowiskiem naturalnym, siecią osadniczą, szlakami handlowymi, miejscami eksploatacji surowców, czyli ukazanie funkcjonowania średniowiecznej architektury obronno-rezydencjonalnej w kontekście krajobrazu kulturowego całego księstwa biskupów wrocławskich. Badania miały na celu wykazać specyfikę funkcjonowania obiektów obronnych w księstwie rządzonym przez władze kościelne, a także przynieść odpowiedź na pytanie o znaczenie architektury obronnej w kręgu Kościoła.