Pierwsze wydanie napisanych w 1945 roku wierszy dla dzieci, a do tego piękne ilustracje Anny Litwinek. "Wiersze Marii Gorzechowskiej to przykład dobrej, międzywojennej szkoły pisania gatunku bajki, wzorowanej na twórczości Jana Brzechwy czy Juliana Tuwima. Posłużą kolejnym pokoleniom polskich dzieci i ich rodziców, dołączając do kanonu polskiej literatury dziecięcej." - Dr Adrian Szary, poeta, wykładowca Maria Gorzechowska była wyjątkową kobietą, która kochała książki. Przez całe życie poświęcała dużo czasu na zakładanie bibliotek, wspieranie czytelnictwa i naukę. Urodziła się 27 listopada 1883 r. w Warszawie, jako córka urzędnika i powstańca z 1863 r. - Henryka Gorzechowskiego i Zofii z domu Tonkiel. Zdobyła wykształcenie z historii, literatury i filozofii na Uniwersytecie Latającym w Warszawie, w Towarzystwie Kursów Naukowych oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracowała jako nauczycielka, prowadziła czytelnię oraz zakładała nielegalne wtedy biblioteczki ruchome dla robotników. Gdy Polska odzyskała niepodległość Maria zaangażowała się w tworzenie jednolitej sieci bibliotek. Została Dyrektorką Towarzystwa Bibliotek Powszechnych w Warszawie. Lubiła uczyć dzieci. Na prośbę uczniów pisała dla nich wiersze. Jedno z nich, mały Mirek, dziś pan Mirosław od 1945 roku przechował pożółkłe zeszyty rękopisów Marii. W tej książce po raz pierwszy zebrane są opowieści, wiersze i wierszyki, które, tak jak chciała pani Maria, od teraz należą do wszystkich dzieci.