Energetyczność człowieka zawiera ogół jego zachowań, czyli typologię. W jej określaniu znajdujemy informacje o temperamencie, przebiegach stanów psycho-emocjonalnych, szybkości reakcji sytuacyjnego refleksu itp. Śpiewanie jest rodzajem wyswobodzenia energii, ujściem dla nagromadzonych emocji i wyzwoleniem namiętności. Te ważne cechy charakteru młodego człowieka powinny rozwijać się pod czujnym, czułym i rozumnym okiem rodziców, nauczycieli i wychowawców. Wniosek więc nasuwa się sam: śpiewanie dzieciom, z dziećmi, zachęcanie dzieci do śpiewu, leży u podstaw ich kształcenia rozwojowego, bowiem ugruntowuje fizjologiczny rytm dziecka, wprowadza w świat barwowej sonorystyki1, wspomaga pamięć i wyobraźnię, stawia na wyższym poziomie jego tendencje i potrzeby kulturowe. Poza tym, kształtuje mechanizmy funkcji życiowych związanych z muskulaturą ciała, jego funkcjonalnością, która zależy od wszystkich wewnętrznych układów, takich jak: układ nerwowy, oddechowy, krążenia czy trawienny. Reasumując, oby dzieciom w ich rozwoju towarzyszyli dorośli z poczuciem odpowiedzialności, starający się o własną, coraz to większą wiedzę ogólnoludzką i fachową z dziedzin, które dotyczą poruszanych w tym poradniku tematów! Wychowawcy mądrzy, wyważeni w swej cierpliwości, a przede wszystkim kulturalni, obdarzeni piękną barwą głosu w mowie i śpiewie. Niech rodzice i nauczyciele wyzwalają z siebie radość i optymizm, a w szczególności pielęgnują w sobie poczucie humoru. Nie są to zadania trudne, tym bardziej, że na co dzień otrzymują oni od dzieci wiele dobra i nagród w ich uśmiechach, gaworzeniu, śpiewie, zabawach i wspaniałym wszechstronnym rozwoju.