Ewlija Czelebi (1611-ok. 1648) urodził się w Stambule w bogatej i wpływowej rodzinie. Jego ojciec pełnił służbę na dworze trzech sułtanów, matka zaś była krewną jednego z wielkich wezyrów. Pobierał naukę przez siedem lat w medresie, a następnie na dworze sułtańskim, gdzie służył przy sułtanie Muradzie IV. Dwór opuścił jako żołnierz konny (sipahi), a następnie do końca życia, w związku z powierzanymi mu funkcjami czy misjami, przemierzał olbrzymie połacie posiadłości sułtańskich w Europie, Azji, Afryce, a także Krym oraz wiele krajów ościennych. M.in. Austrię, Wiedeń i wschodnie rubieże Rzeczypospolitej, Ukrainę i Ruś Czerwoną. Swoje wędrówki opisał żywo i barwnie w Sejahatname, dziewięciotomowej Księdze podróży. Niniejsza książka stanowi wybór z tego dzieła, cenionego przede wszystkim jako jedyny w swoim rodzaju obraz imperium osmańskiego i chanatu krymskiego w XVII wieku.