Korpus Ochrony Pogranicza (1924-1939) był specjalną formacją wojskową utworzoną w celu ochrony granicy wschodniej i bezpieczeństwa mieszkańców kresów II Rzeczypospolitej Polskiej. Przez piętnaście lat żołnierze KOP czujnie strzegli i zdecydowanie bronili Polski przed sowiecką dywersją i pospolitym bandytyzmem oraz litewskimi bojówkami i zwalczali przemyt na granicy wschodniej. We wrześniu 1939 r. oddziały KOP walczyły przeciwko Niemcom na wielu zagrożonych odcinkach frontu zachodniego, a 17 września podczas sowieckiej agresji jako pierwsi stali się jej ofiarami. W 2014 r., w dziewięćdziesiątą rocznicę utworzenia KOP, staraniem pracowników Instytutu Pamięci Narodowej oraz funkcjonariuszy Straży Granicznej w Warszawie odbyła się konferencja naukowa pt. U polskich stali granic. Efektem sympozjum jest wydawnictwo pokonferencyjne, obejmujące wystąpienia uczestników. W materiałach znalazły się także dodatkowe opracowania, pomocne czytelnikom poznającym dzieje tej formacji.