Najmniej znanym okresem życia króla Stanisława Leszczyńskiego są lata 1706-1709. Zachowały się jednak źródła pozwalające dzień po dniu przedstawić losy tego niefortunnego władcy w tym właśnie czasie. Publikowane tu listy dwóch królewskich sekretarzy przynoszą wiele cennych informacji o wydarzeniach politycznych i militarnych, a także dają obraz życia codziennego na królewskim dworze, stale zmieniającym miejsce pobytu. Dobrze ilustrują też bezradność Leszczyńskiego, cały czas uzależnionego od szwedzkiej pomocy wojskowej i finansowej, niemogącego doprowadzić do pojednania w Rzeczypospolitej, ustępującego praktycznie we wszystkim Karolowi XII i jego generałom. Tom I zawiera listy z lat 1706-1708, kiedy to Leszczyński, towarzysząc Karolowi XII, przebywał w Saksonii, po czym przez Wielkopolskę i Mazowsze udał się na Litwę. W tomie II, obejmującym lata 1708-1709, opublikowane będą listy informujące o pobycie króla Stanisława w Prusach Królewskich (po powrocie z Litwy), o powolnym marszu na południe Polski aż do Lwowa i o wycofaniu się stamtąd pod Jarosław. Na wiadomość o całkowitej klęsce szwedzkiego monarchy pod Połtawą schronił się Leszczyński w szwedzkim wówczas Szczecinie.