Neuropedagogika, neuroedukacja i neurodydaktyka... To najczęściej książka napisana przez pedagoga dla pedagogów.

 

Stanowi próbę usystematyzowania wiedzy, obejmującej implikacje wyników badań nad mózgiem w działalności nauczyciela.

Każdy z rozdziałów posiada zarówno funkcjonalne wskazówki, jak i ich teoretyczne uzasadnienia, oparte na wynikach najnowszych badań z zakresu neurobiologii.

 

Autorka odnosi się do lubianych w przedszkolach czy szkołach teorii, wskazując czy należy je rozumieć jako neuromity czy neurofakty.

ma okazję pogłębić wiedzę na temat Teorii Inteligencji Wielorakich, teorii stylów nauczania czy kinezjologii edukacyjnej, lecz także w zakresie takich twierdzeń, jak:

- mózg jest plastyczny przez całe życie i uczy się powoli (praca domowa ma sens, ale jedna godzina terapii w tygodniu – już nie), - płeć ma znaczenie, - neurony lustrzane, czyli jak pasja rodzi pasję, - mózg filtruje dane (kluczem do sukcesu jest motywacja, a nie metody aktywizujące), - nauczanie bezstresowe może być groźne dla życia, - krzywdząca droga pełnej cyfryzacji edukacji, czyli jak nadmierny kontakt z mediami zmienia strukturę i funkcjonowanie mózgu.

 

Podsumowanie książki stanowi raport z pilotażowych badań neuropedagogicznych. Jego wyniki mogą stanowić odpowiedź na pytania, które aktualnie zadaje sobie wielu pedagogów: jak pracować z tzw. Medialnymi dziećmi, czy wykorzystywać nowe media czy raczej wrócić do przysłowiowych „kamyczków i patyczków”? Autorka kieruje dla wszystkich osób, zainteresowanych działaniami edukacyjnymi, zaproszenie do tworzenia edukacji opartej na faktach (Evidence Based Education).

Niniejsza publikacja stanowi próbę zainicjowania tego procesu, ponieważ jej celem jest zmobilizowanie czytelnika do dokonania oceny działań, podejmowanych w szkole, przedszkolu czy domu rodzinnym, w oparciu o założenia neurobiologii i pedagogiki.