Oleh Poliakov jest nazywany twórcą nowej prozy chimerycznej w literaturze ukraińskiej. Jego powieśc( druga, zatytułowana Dzieje mglistej Troi) nie łamią praw fizyki, nie przekraczają granic zdrowego rozsądku, a jednocześnie niektóre fragmenty są tak dziwne i nierealistyczne, że nie każdy pisarz fantastyki odważyłby się na taki zabieg literacki.
Niewolnice i przyjaciele pani Tekli została okrzyknięta jedną z najlepszych książek (debiut) ostatnuch lat w literaturze ukraińskiej.