W książce Instytucjonalna różnorodność form wsparcia osób starszych w Polsce (z uwzględnieniem perspektywy filozoficznoprawnej i holistycznej) została podjęta próba omówienia konstrukcji filozoficznoprawnej i holistycznej prawa człowieka do zabezpieczenia społecznego w sytuacjach występowania poszczególnych ryzyk m.in. związanych z chorobą i utratą sił do pracy i zarobkowania w celu utrzymania siebie i najbliższych na każdym etapie życia, a w szczególności będąc osobą starszą wymagającą szczególnych form wsparcia. Wsparcia, które powinno być definiowane nie tylko jako ?pomoc udzielana komuś, zwłaszcza pomoc materialna?, ale w szerszym kontekście również jako podejmowanie działań instytucjonalnych, które wspierają, pomagają, zabezpieczają, ubezpieczają, a jak sytuacja tego wymaga, to i organizują opiekę. Natomiast spoiwem wymienionych funkcji powinno być uzupełnianie, wspieranie lub koordynowanie działań poszczególnych instytucji publicznych, a w wielu sytuacjach niepublicznych wówczas, kiedy realizują cele publiczne. Zwłaszcza wtedy, kiedy kompetencji nie są jasno określone granicami prawa.