W pewnym wydawnictwie dowiedziałem się, że wiersze zamieszczone w niniejszym tomiku są obyczajowo bulwersujące, okazało się jednak, że głównie dla pewnej sfrustrowanej i nieszczęśliwej z tego powodu redaktorki. Recenzentka dopatrzyła się tu natomiast wierszy dość zgrabnych, dowcipnych, niezłych, a nawet bardzo dobrych, zauważyła też, że jest to książka o miłości, która przecież niejedno ma imię. Inna zaś recenzentka dostrzegła wśród mych tekstów na ten temat odmienność męskiego punktu widzenia, niemającego jednak nic wspólnego z mizoginią. Bo jest to przede wszystkim książka dla dorosłych rozumiejących, że miłość i namiętność nie tylko nie ograniczają się do młodości, ale i rozwijają się z wiekiem, wraz z którym dojrzewa też sposób opowiadania o miłości. Mam nadzieję, że Czytelnicy zechcą podzielić ten punkt widzenia, a przynajmniej go poznać.