Książka, napisana przez dwóch astronomów słynnego Obserwatorium Watykańskiego, podejmuje problem harmonii nauki i wiary. Autorzy przedstawiają swoje poglądy na rozwój naszej wiedzy o Wszechświecie w ciągu minionych 400 lat. Swoją wędrówkę po wierzeniach o Kosmosie zaczynają jednak od starożytnego Egiptu, by poprzez włoski renesans dojść do epokowych odkryć Kopernika, Galileusza i Newtona, a skończyć na wspaniałych osiągnięciach mechaniki kwantowej, ogólnej teorii względności oraz rozszerzającego się Wszechświata. Jako zaś wierzący ludzie dostrzegają Boga w każdym szczególe naszego zadziwiającego Kosmosu.