W książce Rafała Mazura zostały przedstawione najistotniejsze teorie dotyczące proporcji w architekturze oraz zostały zdefiniowane podstawowe pojęcia, których znaczenie jest często odmiennie interpretowane, co stanowi jedną z ważniejszych przeszkód w dyskusjach na temat estetyki. Autorską koncepcją pracy jest przywołanie zasady jedności przeciwieństw i według nich analiza sensu proporcji dokonywana na bazie siedmiu par antynomicznych pojęć: porządek ? złożoność, subiektywizm ? obiektywizm, abstrakcja ? empatia, niewymierność ? miara, kultura ? natura, nowatorstwo ? kanon, inżynieria ? sztuka. Praca nie jest zamknięciem lub podsumowaniem tematu, lecz ciekawą propozycją nowego rodzaju dyskusji o proporcjach.