Badając zasób werbalnych oraz wizualnych przenośni publicystycznych, można ukazywać niezbywalną regularność powiązań pomiędzy bardziej i mniej konkretnymi dziedzinami pojęciowymi, omawiać specyfikę sytuacji komunikacyjnej, a także przedstawiać upowszechniany przez media obraz wybranych wydarzeń oraz ich bohaterów. W niniejszej pracy ukazaniu podlega wizerunek rosyjskiej polityki, którego nośnikiem są metafory funkcjonujące na łamach polskiej prasy.