Najważniejszym dziełem Ludwika de Crieva, które uwieczniło jego imię, były obszerne "Pamiętniki o czasach moich" (Commentaria de temporibus suis). Jest to rodzaj pamiętnika politycznego, w którym autor opisał wydarzenia sobie współczesne rozgrywające się w ciągu ponad trzydziestu lat (między 1490 a 1522 rokiem). Tuberon przypuszczalnie wzorował się na dziele słynnego papieża-humanisty Piusa II (Eneasza Sylwiusza Piccolominiego), a być może nawet chciał je w jakimś stopniu kontynuować. Koncentrował się na terenach sobie bliższych: Dalmacji, Węgrzech i Italii. Wiele uwagi poświęcił też wydarzeniom rozgrywającym się w Stambule i na rozległych obszarach Turcji. W narracji Tuberona znajdujemy jednak spore fragmenty dotyczące odległej Rzeczpospolitej, Mołdawii i Wołoszczyzny, Hiszpanii, Francji a nawet Moskwy.