Komentarz został napisany przez praktyków, czyli czynnie zawodowo prokuratorów z myślą o praktykach, którzy z ustawą mają najczęściej do czynienia, bo zgodnie z jej przepisami funkcjonują. Takie założenie spowodowało, że koncentruje się on na ważnych i praktycznych z punktu widzenia każdego prokuratora kwestiach, a nie na zagadnieniach doktrynalnych. Komentarz jest jednocześnie głosem w prowadzonej aktualnie społecznej dyskusji o funkcjonowaniu prokuratury i jej znaczeniu w zwalczaniu patologii życia społecznego. Potrzeba napisania praktycznego przewodnika po Ustawie wynikała z korzyści jakie przyniosła obowiązującą od 2016 roku Ustawa Prawo o prokuraturze w stosunku do uchylonej, a uchwalonej jeszcze w 1985 roku Ustawy o prokuraturze. Ta ostatnia Ustawa była wielokrotnie nowelizowana i nie przystawała do zmienionego przeobrażeniami społecznymi dokonanymi po 1989 roku.

Komentarz wprowadza wiele potrzebnych instytucjonalnie rozwiązań. Przykładowo w sposób znaczący zmienia kształt postępowań dyscyplinarnych czyniąc je ważnym narzędziami kierowania prokuraturą. Jednocześnie w tym zakresie stała się ustawa remedium na przewlekłość i anachronizm poprzednich postępowań pozwalających na unikaniu odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej. Z drugiej strony Ustawa znacząco ogranicza znaczenie organów samorządu prokuratorskiego czyniąc je jedynie fasadowymi instytucjami bez wielkiego znaczenia dla funkcjonowania prokuratury.