„Praca […] podejmuje ważny i aktualny problem zagrożenia sekularną stagnacją krajów na średnim poziomie rozwoju. […] Badania nad tym zagadnieniem dotyczyły głównie krajów wysokorozwiniętych, a Autorzy starają się pokazać to zjawisko w kontekście krajów na średnim poziomie rozwoju. Taka perspektywa stanowi istotne novum tego opracowania naukowego. […] Autorzy dokonali krytycznego doboru bogatych źródeł literaturowych, dotyczących badań nad sekularną stagnacją. Wielką wartością tej pracy jest właśnie kompleksowy przegląd najnowszej światowej literatury przedmiotu, prezentowany we wszystkich rozdziałach. […] Na podkreślenie zasługuje także wykonana praca analityczna Autorów, ciekawa interpretacja zjawisk makroekonomicznych na podstawie właściwie dobranego materiału statystycznego z różnych baz danych, publikowanych m.in. przez Bank Światowy, ONZ i OECD. W związku z tym praca ma dużą wartość dla naukowców, osób zainteresowanych krajami rozwijającymi się, ale także studentów”.
- Z recenzji wydawniczej – prof. UEP dr hab. Katarzyny Szarzec

„Hipoteza sekularnej inflacji, niezależnie od jej dalszych losów, odegrała w ostatnich latach bardzo ważną rolę w porządkowaniu struktury teoretycznego i empirycznego dyskursu w ekonomii. Zmusiła przede wszystkim badaczy do spojrzenia na wahania koniunkturalne i proces długookresowego wzrostu w szerszym kontekście przyszłości kapitalizmu nie tylko jako ustroju gospodarczego, lecz także społecznego i politycznego. Tym samym przyczyniła się też do ponownego silniejszego powiązania problematyki wzrostu z kwestią dystrybucji dochodów i bogactwa. To z kolei nie byłoby możliwe bez większego otwarcia się ekonomii głównego nurtu na badania prowadzone przez nurty heterodoksyjne. W efekcie udało się w sposób pełniejszy wyjaśnić przyczyny i przebieg ostatniego kryzysu światowego, co stwarza nadzieję na znalezienie rozwiązań instytucjonalnych lepiej chroniących kraje na różnym poziomie rozwoju przed skutkami przyszłych kryzysów gospodarczych i finansowych”.
- Z Zakończenia – prof. UEK dr. hab. Marka A. Dąbrowskiego i prof. dr. hab. Andrzeja Wojtyny