Stała na podkładzie kolejowym i patrzyła na proste ślady. Zalane światłem księżyca, stanowiły zapis jej podróży. Nagle poczuła ukłucie w sercu i zaczęła płakać. Były to łzy radości i satysfakcji. Stała przed surową, ale życzliwie teraz usposobioną do niej górą, a w jej sercu rosła duma, której nigdy przedtem nie doświadczyła. Fragment książki